Nieuws van boswachter Henk Ruseler: augustus
De droogte; is er al niet te veel over geroepen en geschreven? Met enige aarzeling begin ik mijn augustus blog toch mee, want op het moment dat ik dit schrijf stevenen we af op een absoluut droogterecord sinds hierop metingen zijn gedaan. Wie in de afgelopen weken het Park heeft bezocht heeft het met eigen ogen kunnen zien. De bomen en struiken verkleuren en laten in rap tempo een deel van hun blad, maar ook hun vruchten vallen. Alle, anders zo groene wildweiden zijn geel en liggen er al weken troosteloos bij. Hier heeft een wild zwijn of edelhert weinig meer te zoeken.
Gelukkig staat er voor de herbivoren die ook blad eten zoals edelherten, moeflons en reeën nog voedsel, maar voor wilde zwijnen die in deze periode veel gras eten, begint het erg zwaar te worden. Normaliter schakelen ze dan over op het eten van insecten in de bodem maar door de aanhoudende droogte zitten die diep onder de grond. De afgelopen periode hebben mijn collega’s die dagelijks in het veld zijn, de tomen met biggen snel kleiner zien worden. Minder opvallend omdat we ze nu eenmaal minder tegenkomen, betekent het ontbreken van bodemleven ook een hoge jeugdsterfte onder dassen. Hoe uiteindelijk de effecten voor onze flora en fauna zullen uitpakken, dat zal de komende tijd of zelfs pas volgend jaar tijdens de flora- en fauna inventarisaties duidelijk worden. Hoe extreem ook, het blijft een natuurverschijnsel waar wij niets aan kunnen doen. Ik hoop natuurlijk wel dat er de nodige regen is gevallen op het moment dat u deze nieuwsbrief leest.
De slangenarend is weer boven De Hoge Veluwe gezien
Sinds de jaren negentig is deze roofvogel in de zomerperiode een geregelde gast op De Hoge Veluwe. Vanuit de belangrijkste broedgebieden in Italië, Spanje en Frankrijk is deze soort naar het noorden opgerukt. De slangenarend heeft lange vleugels en is bijna anderhalf keer groter dan de buizerd, maar dit is hoog in de lucht natuurlijk moeilijk te zien. Het best is hij te herkennen aan de lichte, soms bijna geheel witte onderzijde met strepen gevormd door stippen op de toppen van dekveren. Hij heeft een duidelijk gebandeerde lange staart en de volwassen vogel heeft een donkere kop.
De slangenarend zoekt zijn prooi door vrij langzaam boven open gebieden te vliegen, waarbij hij veelvuldig bidt, met hangende poten en een naar beneden gerichte kop. Hij voedt zich het liefst met slangen (70% van het voedsel) en hagedissen; ook kevers en af en toe enkele zoogdieren, amfibieën of vogels. Tot nu toe worden meestal onvolwassen exemplaren gezien en de meeste kans op deze bijzondere roofvogel heeft u op het Deelense Veld.
Hei is er voor jou
Augustus is de maand waarin de struikheide in bloei komt. Een prachtig paars cultuurlandschap waar ook een oude cultuur mee verbonden is, de bijenhouderij. Op de heidevelden zult u dan ook op verschillende plaatsen bijenkasten of korven kunnen zien staan. De bijenvolken zijn van imkers die op niet commerciële basis deze oude cultuur in stand houden. Om de heide goed in bloei te laten komen en hierdoor ook veel nectar te kunnen produceren hebben we de komende tijd wel regen nodig. Dat is goed voor de bijen en mooi voor ons.