Achter de Schermen: Tijmen Majoor vertelt over de kiekendieventellingen
Deze maand vertelt Tijmen Majoor over de telling van de kiekendief in de rubriek ‘Achter de schermen’.
“Ik ben werkzaam als projectmedewerker bedrijfsvoering. In deze editie van Achter de schermen neem ik jullie graag mee bij de kiekendieventellingen van deze winter. Iedere winter komen er blauwe kiekendieven naar Nederland om te overwinteren. Favoriete overwinteringsgebieden zijn, naast het Dal van Deelen en Vliegveld Deelen, ook het Park. De kiekendieven die in het Park overwinteren hebben een gezamenlijke slaapplaats op het Deelense Veld - voor ons ideaal om ze te kunnen tellen.
In het Park worden zowel de flora als de fauna geïnventariseerd. Door beide te inventariseren kunnen we monitoren hoe het gaat met de biodiversiteit in het Park. Zo kunnen we zien of er trends zijn onder de soortgroepen, maar ook op individueel niveau. Door de metingen wordt het inzichtelijk of het aantal van de soort gelijk blijft of juist toeneemt. En neemt een soort of soortgroep af in aantallen, dan kunnen we wellicht maatregelen nemen in het Park om deze soorten te helpen.
De flora en de fauna in het Park worden geïnventariseerd door de Fauna werkgroep en de Flora werkgroep van de Vereniging vrijwilligers van De Hoge Veluwe. De Fauna werkgroep maakt jaarlijks ook een Fauna jaarverslag waarin alle gemeten resultaten inzichtelijk worden weergeven. Tijdens het kiekendieven tellen ga ik mee met de vrijwilligers van de Fauna werkgroep.
Teldag 1:
Bij Ingang Hoenderloo tref ik, zoals altijd, een aantal fanatieke vrijwilligers en samen fietsen we naar onze posten op het Deelense veld. Het regent, maar dat zal volgens de voorspelling snel ophouden. Onderweg verdelen we de locaties. Ikzelf sta altijd op de‘ Kop van het Afweergeschut’. Dat is de hoogste locatie van het Deelense veld met een perfect uitzicht over het hele gebied. Het regent nog steeds en het waait stevig, maar al snel komen de eerste blauwe kiekendieven aangevlogen. De meeste komen vanaf vliegveld Deelen en nemen snel in hoogte af, waarna ze op zoek gaan naar een plek voor de nacht. Door de regendruppels op mijn kijker kan ik het nauwelijks zien, maar de kiekendieven landen plotseling in het veld. Ik noteer de aanvliegroute en locatie waar de kiekendief landt. In de loop van de avond komen er steeds meer aangevlogen. Aan het eind van de avond hebben we maar liefst twaalf kiekendieven geteld.
Teldag 2:
Het weer is ook vandaag niet om over naar huis te schrijven. We wachten nog even een bui af voor we op pad gaan. Direct bij aankomst komen de eerste kiekendieven aangevlogen, al snel landen ze op een slaapplek. Veel vogels komen alleen aanvliegen, sommige komen in tweetallen. Ik zie een duo dat samen landt, waarna er eentje direct weer opvliegt om nog dichter bij de ander opnieuw te landen. Waarschijnlijk heeft dat met veiligheid te maken; hoe meer ogen en oren, hoe eerder ze kunnen reageren op bijvoorbeeld een naderende vos. De rest van de avond komen met regelmaat de kiekendieven aanvliegen; we tellen er vanavond vijftien.
Teldag 3:
Eindelijk mooi weer! Het is een prachtige winterse, koude en heldere dag. Het doet ons humeur goed: we zijn op voorhand bijna zeker van een succesvolle teldag. Veel vrijwilligers zijn verhinderd, vandaag zijn we maar met z’n tweeën. Bij aankomst is het erg rustig op het Deelense Veld en na een uur wachten beginnen we toch te twijfelen, zou het misschien te koud zijn? Bij zonsondergang hebben we nog geen enkele kiekendief gezien. Maar gelukkig: een kwartier na zonsondergang komen de eerste aangevlogen! We blijven steken op vijf kiekendieven, daarna is het te donker om nog niets te kunnen waarnemen. De kiekendieven waren vandaag een stuk later dan op de eerdere teldagen. Goede kans dat dit te maken heeft met het slechte weer op de eerste twee dagen; omdat de vogels bij slecht weer minder goed kunnen jagen, zoeken ze eerder een slaapplaats op. Ik ben er wel zeker van dat er nog veel vogels arriveerden nadat het donker werd. Maar ja, je moet ze nou eenmaal zien om ze te kunnen tellen.
Teldag 4:
Het is weer een mooie koude winterse avond en weer laten de kiekendieven ons lang wachten. Pas als de zon net onder is komt de eerste van hoog aangevlogen om te gaan slapen en al snel daarna volgt de ene na de andere; eerst een ‘losse’ en daarna verschillende groepjes van drie. Binnen twintig minuten zijn alle kiekendieven gearriveerd. Op deze manier zagen we ze nog niet eerder komen, van zo hoog en in zo'n korte tijdspanne is zeer indrukwekkend om te zien. De vogels, vijftien in totaal, gaan allemaal op dezelfde plek slapen, dicht bij elkaar. Wel zo veilig!”
